De Dijle had oorspronkelijk verschillende armen en bijrivieren die door verzanding verdwenen of versmalden tot kleine vlieten waarlangs men straten en huizen bouwde. Ze werden vroeger gebruikt als transport, riolering en wasplaats. De vliet “De Melaan” werd om hygiënische redenen gedempt, maar ook om ruimte te maken voor auto’s en parkeerplaatsen.
Door het water weer terug te brengen in de Melaan, kreeg dit deel van Mechelen haar logica terug en werd het terug een onderdeel van het historisch kernweefsel.
Het ontwerp heeft een asymmetrisch karakter waarbij twee werelden ontstaan in één ruimte: enerzijds de wereld van de auto en de fiets en anderzijds de wereld van het flaneren langs het water. Bomen tussen de twee delen markeren het continue beeld.
De route voor auto en fiets is zo efficiënt mogelijk ingericht. Het wegtracé wordt afgebakend door de aanleg van een band uit natuursteen. De keuze van natuursteen sluit aan bij het historische karakter van de Melaan.
De aanwezige historische elementen, de middeleeuwse kademuren en de historische loop van de vliet, zijn terug in ere hersteld. De kade van het water is iets verlaagd waardoor er een intieme ruimte gecreëerd werd. Zo ontstond door het kleine hoogteverschil een lange rand die gebruikt kan worden als zitplaats.
In 2008 werd het project genomineerd voor de Rosa Barba International Landscape Prize, een gerenommeerde prijs voor landschapsarchitectuur die georganiseerd wordt binnen de Europese Biënnale van Landschapsarchitectuur die om de 2 jaar in Barcelona plaatsvindt.
Atelier Ruimtelijk Advies stond in voor de technische uitwerking van het ontwerp, de opmaak van het uitvoeringsdossier en de werfopvolging.
